W latach 50. w Stanach Zjednoczonych wraz ze zwiększeniem ilości danych cyfrowych pojawiła się potrzeba zapewnienia szybkiego dostępu do nich. Najbardziej popularne w tym czasie nośniki danych – karty perforowane i streamery – takiego dostępu nie zapewniali. W przypadku kart perforowanych, żeby znaleźć potrzebne informacje lub kod programu należało ręcznie przeszukać zbiór kart – kartotekę, a następnie znalezioną kartę umieścić w czytniku. To znacząco wydłużało tzw. seek time, czyli czas dostępu – charakterystyka systemów przechowywania danych cyfrowych oznaczająca prędkość odnajdywania przez system potrzebnych w tej chwili danych.
4.5 MB danych w 62,500 kartach perforowanych, USA, 1955. Źródło: Reddit.com
Krótszy „czas dostępu” zapewniały streamery, czyli napędy taśmowe (od ang. streamer), które zaczęły się pojawiać na początku lat 50.
Praca ze streamerami wymagała dobrego wzroku i wygodnych ubrań. Źródło: flashbak.com
Taśma magnetyczna z danymi pod czas przewijania się z jednej szpuli na drugą przechodziła przez głowicę magnetyczną – ten mechanizm jest dobrze znany entuzjastom kaset magnetofonowych, VHS i innych. Aby znaleźć przypadkowe (ang. random) dane, należało przewinąć taśmę do miejsca, gdzie te dane zapisano. Czynność ta w środowisku informatycznym otrzymała nazwę „polerowanie butów” (od ang. shoe shining).
W 1956 roku firma IBM wypuściła na rynek urządzenie, które miało raz na zawsze rozwiązać opisany wyżej problem. To był pierwszy dysk twardy, który nazywał się RAMAC – od ang. Random Access Method of Accounting and Control, czyli „metodadostępu przypadkowego do celów rejestracji i kontroli”. Po trzydziestu latach rozwoju tej technologii pojawiły się dyski o współczesnych wymiarach – 3,5 cala (dysk firmy Rodime w 1983) oraz 2,5 cala (dysk firmy PrairieTek w 1988).
Przez ponad 50 lat zasady działania dysków twardych pozostają bez zmian. Doskonali się tylko ich konstrukcja. Dzięki temu dyski twarde są uznawane obecnie za urządzenia pewne i niezawodne. Z czasem opracowano metody skutecznej naprawy dysków, czyli odzyskiwania danych w przypadku awarii, które, co trzeba przyznać, zdarzają się bardzo rzadko. Informacje o tych metodach oraz wielu innych ciekawych faktów związanych z odzyskiwaniem danych znajdziecie Państwo w moim artykule opublikowanym w czasopiśmie „Prokuratura i Prawo”.
