Czasem mamy potrzebę szybkiej i pewnej utylizacji nośniku zawierającego określone (wrażliwe, personalne) dane. Może to być kartka z kodem PIN do naszej karty płatniczej, koperta z danymi adresowymi, imieniem i nazwiskiem, które to warto podrzeć na małe kawałki przed wyrzuceniem do śmietnika. To pozwala uniknąć wielu problemów. Nieostrożne udostępnienie naszych danych osobowych może skutkować tym, że mogą one trafić do rąk oszustów, którzy będą je wykorzystywali w celu wyłudzenia pieniędzy, uzyskania kredytu lub wyrobieniu kopii naszej karty SIM.
Sytuacja jest jednak bardziej skomplikowana w przypadku nośników komputerowych. Nawet małej pojemności pendrive może zawierać taką ilość naszych zdjęć i dokumentów, że po wydrukowaniu nie zmieściłyby się one nawet w kilku śmietnikach. W związku z tym tego typu urządzenia wymagają szczególnej uwagi i przede wszystkim należy je poprawnie utylizować.
W tym artykule pokażemy Państwu, jak szybko i bezpowrotnie uniemożliwić dostęp do danych znajdujących się na 2,5-calowym HDD.
Najważniejszym elementem tego typu urządzeń jest talerz, którego właściwości opisywaliśmy w poprzednim artykule. O tym świadczy chociażby to, że jedynym przeznaczeniem pozostałych komponentów dysku twardego jest zapewnienie sprawnego zapisywania i odczytywania danych użytkownika. Aby umożliwić zapis i odczyt danych, ciężko pracują zespół głowic czytujące-zapisujących, elektronika dysku, silniki, a nawet jego obudowa. To powoduje, że uszkodzić talerz jest znacznie trudniej niż głowice czy obudowę dysku. Jeśli weźmiemy młotek i uderzymy nim dysk, nie jesteśmy w stanie od razu zniszczyć talerz. Znajduje się on „pod ochroną”, po pierwsze, sztywnej obudowy metalowej, a, po drugie, umieszczonych wewnątrz osi dwóch silników – znajdującego się z boku silnika głowic (VCM – od ang. voice coil motor) oraz silnika talerzy zlokalizowanego w centrum dysku, które wzmacniają obudowę podobnie jak trzpienie żelbetowe wzmacniają konstrukcję budynków.
Oczywiście obudowa nie przeżyje mocnego uderzenia młotkiem, podobnie jak zespół głowic i elektronika dysku. Dysk przestanie się uruchamiać i będzie wyglądał jako bezużyteczny odpad elektroniczny. Niemniej jednak kilka godzin pracy specjalisty w zakresie odzyskiwania danych i talerz „odda” zapisane na nim Państwa dane nieuprawnionemu odbiorcy.
Na szczęście, talerzy w laptopowych dyskach formatu 2,5 cala są robione ze szkła, a konstrukcja niektórych modeli (dysków) ma pewne wady konstrukcyjne, które umożliwiają ich szybkie i wygodne rozbicie.
Przed tym jak opiszemy Państwu metodę utylizacji takich dysków, chcemy ostrzec Państwa, że jest to niszczenie nieodwracalne. Żadne laboratorium ani w Polsce, ani w świecie nie potrafi przywrócić talerzowi stanu początkowego i odczytać zapisane na nim dane!
Producenci dysków dążąc do zmniejszenia ich grubości stosują specyficzne rozwiązanie techniczne. Wnętrze obudowy hermetyzowane jest od dołu, czyli od strony elektroniki (PCB – od ang. printed circuit board) przy pomocy (wkręcanych) śrub. Aby zabezpieczyć dysk przed przedostaniem się do jego wnętrza kurzu czy innych zabrudzeń w momencie, kiedy śruby z jakiegoś powodu, na przykład w procesie naprawy urządzenia, zostały usunięte, otwór po stronie zewnętrznej dysku, czyli po stronie talerzy, jest zabezpieczany za pomocą okrągłego kawałku przezroczystego plastyku. Najprawdopodobniej chcąc przypomnieć technikowi wykonującemu prace naprawcze o niebezpieczeństwie (pozostawienia) tych otworów, producenci wykonują ten kawałek plastyku w kolorze czerwonym. W związku z tym, odnalezienie tzw. „czerwonej kropki” jest zadaniem stosunkowo łatwym.
Właściciel takiego dysku musi zamiast standardowej śrubki wykorzystanej przez producenta do zamocowania PCB wkręcić śrubkę większej długości. Eksperymenty pokazały, że za każdym razem szklany talerz pęka, co wyklucza możliwość odzyskiwania zapisanych na nim danych.
Ta metoda jest skuteczna w przypadku większości modeli dysków Western Digital i Samsung w formacie 2.5 cala instalowanych w popularnych laptopach czy też zewnętrznych dyskach twardych wykorzystywanych do kopiowania rezerwowego i przenoszenia dużych ilości danych. O powodzeniu operacji niszczenia talerzy świadczy charakterystyczny dźwięk pękającego szkła, po czym można z powrotem wkręcić oryginalną śrubkę.
Na zastosowanie metody „czerwonej kropki” wskazywać będzie specyficzny dźwięk przemieszczających się wewnątrz obudowy szklanych kawałków. Po otwarciu obudowy wewnątrz dysku można znaleźć oderwaną okrągłą nalepkę w kolorze czerwonym.